Ludzie książki, którzy odeszli
Ukazał się III Suplement „Słownika pracowników książki polskiej”, pracy wspominającej najwybitniejszych i najbardziej zasłużonych wydawców, księgarzy, bibliotekarzy, ilustratorów, bibliofilów i innych osób ze sfery książki. Podstawowy tom „Słownika” ukazał się w 1972 roku nakładem Państwowego Wydawnictwa Naukowego, a pierwszy „Suplement” wydano w 1986 roku nakładem tego samego wydawcy. Wydawcą „Suplementu II”, który ukazał się w 2000 roku, było już Wydawnictwo SBP we współpracy z Wydziałem Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. „Suplement III” pod red. prof. Hanny Tadeusiewicz został wydany przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich we współpracy z Uniwersytetem Łódzkim w serii Wydawnictwa SBP „Nauka – Dydaktyka – Praktyka”. Stowarzyszenie Księgarzy Polskich opracowywało hasła do podstawowego wydania i trzech suplementów słownika.
Obecnie wydany „Suplement III” zawiera 404 biogramy, których atorami jest 198 osób. Zasadą „Słownika” jest umieszczanie w nim biogramów osób zmarłych, a – jak zaznaczono we wstępie – w obecnie wydanym woluminie uwzględniono też osoby zmarłe w ostatnich latach, bo po 2000 roku. Redakcją tomu zajmowała się Pracownia Słownika Pracowników Książki Polskiej, która istnieje od 1992 roku w Katedrze Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Uniwersytetu Łódzkiego.
Do „Suplementu III”, koledzy z SKP dostarczyli 7 haseł biograficznych: Zbigniewa Balickiego, Antoniego Bogdańskiego, Krzysztofa Dołoszyńskiego, Tadeusza Kłobukowskiego, Jana Martynkina, Alfreda Wolińskiego i Jana Wyderki. Hasła opracowali: Krystyna Dołoszyńska, Krzysztof Kaleta i Bogdan Klukowski. W suplemencie znalazły się także biogramy innych kolegów, działaczy Stowarzyszenia Księgarzy Polskich. Byli to m.in:
Prof. Radosław Cybulski (1924-1999) był jedną z najbardziej aktywnych osób środowiska książki. Przez wiele lat pracował w księgarstwie, był też badaczem o znaczącym dorobku, a jednocześnie pełnił odpowiedzialne funkcje w instytucjach naukowych. W latach 1969-1971 był kierownikiem wzorcowni w Ośrodku Rozpowszechniania Wydawnictw Naukowych PAN, która mieściła się w Sali Ratuszowej Pałacu Kultury i Nauki. Potem był dyrektorem Powszechnej Księgarni Wysyłkowej. Następnie rozpoczął pracę w Bibliotece Narodowej jako jej wicedyrektor i dyrektor Instytutu Bibliograficznego. W latach 1982-1987 był dyrektorem Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, a od 1987 do 1990 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UW.
Michał Jerzy Hilchen (1945-2009) pracował w warszawskich antykwariatach, a był także pracownikiem naukowo-dydaktycznym na Uniwersytecie Warszawskim i w Akademii Sztuk Pięknych, był też starszym kustoszem w Bibliotece Zamku Królewskiego w Warszawie. Zdobył wielkie uznanie jako organizator i prowadzący aukcje antykwaryczne, bibliofilskie i charytatywne. Był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Książki od 1983 roku do rozwiązania tej organizacji w roku 2002. Na rok przed śmiercią, podczas otwarcia Warszawskiego Salonu Książki w Bibliotece Uniwersyteckiej, już bardzo schorowany, osobiście odebrał srebrny medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.